Hallo!
Al weer heel wat dagen geleden, maar er kwam weer vanalles tussen. Momenteel ben ik al thuis aangekomen en verwonder ik me toch over alle luxe hier!
Ik had verteld dat ik vrijdag naar het kliniekje zou gaan, maar er kwam een verandering in de plannen. Die nacht werd Espen (een andere tijdelijke 'bewoner' van het guesthouse) erg ziek, we wisten al zeker dat het redelijk ernstige malaria was. Hij wou naar het ziekenhuis in het stadje Effiduase, want dit was beter dan het kliniekje in het dorp en hier testen ze bijna alles. Ik besloot dan om maar mee te gaan voor een malariacheck, want de vermoeidheid, spier- en gewrichtspijn werd erger en ik wou zeker zijn dat het niks ernstigs was!
Dus wij naar het ziekenhuis... Eerst al heel lang wachten voor we eindelijk aan de beurt waren. Uiteindelijk kwam ik binnen bij een Russisch-Cubaanse dokter (hij sprak Engels, wat al heel uitzonderlijk was). Die vroeg me naar mijn symptomen en bleef maar vragen stellen. Na 10 minuten was hij er van overtuigd dat ik direct aan een infuus moest, maar mij werd niet duidelijk waarom. Dus ik naar een zaal voor mijn bloedtest en mijn infuus en oh, wat had ik een fijne verpleger... Maar niet heus. Hij kwam dus aan met de spullen voor het infuus en om bloed te prikken en prikte in mijn hand. Allemaal goed en wel, tot mijn hand begon te zwellen en hij helemaal in paniek begon te praten: 'Oh sorry sorry sorry, it's my first day here'. Heel fijn om te horen op zo'n moment... Toen het infuus er eenmaal in zat duurde het zo'n 3 uur voor de dokter aankwam met de uitslag van mijn bloedtest. Het was al zeker malaria, dus daarvoor werd er kinine bijgespoten in mijn infuus. Ook was er nog iets mis en moest ik nog een nieuwe labtest laten doen, op typhoid fever. Dit is buiktyfus. Uiteindelijk bleek dat ook positief te zijn en kreeg ik nog meer medicijnen bij. Na 3 injecties, 2 infusen en heel wat antibiotica mocht ik eindelijk naar het guesthouse, al was ik toen zieker van de medicijnen dan dat ik was voordat ik binnen werd gebracht. Nu gaat het wel weer goed, gewoon mijn medicijnen innemen en wat rusten en dan komt alles helemaal in orde!
Vrijdagavond was ook Mathias aangekomen, die ook als vrijwilliger kwam, maar zijn welkom was natuurlijk niet zo, want Espen en ik zijn bijna direct naar bed gegaan. De volgende dag ben ik dan maar thuisgebleven, uitgerust en dan 's avonds was er een afscheidsfeestje in het Children's Home, met de nodige muziek en het nodige gedans. Natuurlijk kwamen er ook wat traantjes bij kijken, ik ga die schatten allemaal ontzettend missen.
Daarna hadden Atta en zijn vrienden (Collo, Application, Coco,...) een danswedstrijd georganiseerd. Het zag er supergrappig uit en sommigen hadden echt wel talent. Ook hen ga ik superhard missen.
Zondagochtend rond 4 uur vertrok ik met bagage, achterop een motor, (we konden geen taxi vinden) naar Effiduase, waar ik een trotro naar Accra, de hoofdstad, had. Deze rit in de trotro duurde zo'n 5, 6 uur en was natuurlijk niet zo comfortabel, maar ik heb het overleefd. Daarna ging ik naar Big Milly's Backyard voor een laatste, ontspannende dag en daar heb ik heerlijk kunnen eten en lekker op het strand gelegen. Maandagavond rond 5 uur vertrok ik dan naar het vliegveld en gisterenmiddag kwam ik na een tussenstop in Rome eindelijk thuis aan!
Ghana, ik ga je missen!
Natasja
